ساعت فلش

"فهرست تهدید حوادث طبیعی" توسط شرکت بریتانیایی "میپل کرافت" و بر اساس ارزیابی حوادث طبیعی رخ داده در فاصله سال های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۰ میلادی تهیه شده است.
در این فهرست ۲۲۹ کشور مورد مطالعه قرار گرفته اند. چین و هند در میان ۱۵ کشوری هستند که خطر وقوع بلایای طبیعی در آنها "بسیار زیاد" توصیف شده است.
این فهرست بر اساس شاخص هایی مانند تعداد و تناوب وقوع حوادث طبیعی، تعداد کشته شدگان و نسبت آن با جمعیت کل کشور تهیه شده است.
زلزله، بزرگ ترین تهدید ایران
ایران در این لیست رتبه سوم را از لحاظ آسیب پذیر بودن در برابر بلایای طبیعی به خود اختصاص داده است.
بر اساس این تحقیق بزرگ ترین خطر طبیعی که ایران را تهدید می کند، زمین لرزه است که در دوره زمانی مورد مطالعه باعث کشته شدن ۷۴ هزار نفر در ایران شده است.
بر اساس ارقام اعلام شده در این فهرست، طی ۳۰ سال گذشته بیش از ۱۹۱ هزار نفر در بنگلادش بر اثر حوادث طبیعی جان خود را از دست داده اند. در اندونزی هم آمار تلفات مشابه بنگلادش است که بخش قابل توجهی از آن به سونامی سال ۲۰۰۴ در این کشور مربوط می شود.
در کشور هند که در رده یازدهم قرار دارد، ۱۴۱ هزار نفر جان خود را در اثر حوادث طبیعی از دست داده اند.
چین با ۱۴۸ هزار نفر تلفات که بیش از نیمی از آن به زلزله سال ۲۰۰۸ سیچوان مربوط می شود، در رتبه دوازدهم قرار گرفته است.
در این میان سه کشور از بین هشت کشور صنعتی جهان در بخش "خطرپذیری بالا" در این فهرست جای گرفته اند.
کشورهای فرانسه و ایتالیا به دلیل تلفات موج گرما در سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۶ به ترتیب در رده های ۱۷ و ۱۸ قرار دارند.
آمریکا هم که شاهد وقوع تندباد کاترینا در سال ۲۰۰۵ بود، در رتبه ۳۷ فهرست منتشر شده قرار گرفته است.
کشورهای بحرین، قطر، امارات متحده عربی، لیختن اشتاین، آندورا و موناکو در رده های پایین این فهرست هستند که نشان می دهد آسیب پذیری کم تری در مقابل بلایا و حوادث طبیعی دارند.

1. آنچه را گذشته است فراموش کن و بدانچه نرسیده است رنج و اندوه مبر
   2. قبل از جواب دادن فکر کن
   3. هیچکس را تمسخر مکن
   4. نه به راست و نه به دروغ قسم مخور
   5. خود برای خود، زن انتخاب کن
   6. به شرر و دشمنی کسی راضی مشو
   7. تا حدی که می توانی، از مال خود داد و دهش نما
   8. کسی را فریب مده تا دردمند نشوی
   9. از هرکس و هرچیز مطمئن مباش
  10. فرمان خوب ده تا بهره خوب یابی
  11. بیگناه باش تا بیم نداشته باشی
  12. سپاس دار باش تا لایق نیکی باشی
  13. با مردم یگانه باش تا محرم و مشهور شوی
  14. راستگو باش تا استقامت داشته باشی
  15. متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی
  16. دوست بسیار داشته باش تا معروف باشی
  17. معروف باش تا زندگانی به نیکی گذرانی
  18. دوستدار دین باش تا پاک و راست گردی
  19. مطابق وجدان خود رفتار کن که بهشتی شوی
  20. سخی و جوانمرد باش تا آسمانی باشی
  21. روح خود را به خشم و کین آلوده مساز
  22. هرگز ترشرو و بدخو مباش
  23. در انجمن نزد مرد نادان منشین که تو را نادان ندانند
  24. اگر خواهی از کسی دشنام نشنوی کسی را دشنام مده
  25. دورو و سخن چین مباش و نزدیک دروغگو منشین
  26. چالاک باش تا هوشیار باشی
  27. سحر خیز باش تا کار خود را به نیکی به انجام رسانی
  28. اگرچه افسون مار خوب بدانی ولی دست به مار مزن تا تو را نگزد و نمیری
  29. با هیچکس و هیچ آیینی پیمان شکنی مکن که به تو آسیب نرسد
  30. مغرور و خودپسند مباش، زیرا انسان چون مشک پرباد است و اگر باد آن خالی شود چیزی باقی نمی ماند

مهموني مي ديم اونهايي که دوست داريم و نداريم رو دعوت مي کنيم. يواشکي به لباساي اونهايي که دوست نداريم مي خنديم. بعد که رفتند با دوستهاي خودموني مون مي شينيم به حرفهاشون مي خنديم! توي مهموني واسه همديگه جوک ترکي مي گيم! جوک لري مي گيم! اصفهاني ها رو مسخره مي کنيم. مي گيم کاشوني ها ترسواند! رشتي ها بي غيرتند! کردها خرمتعصب هستند! آباداني ها لاف ميزنند.

 

یاجوج و ماجوج قومی وحشی و دراز قد و بزرگ اندام بودند و هستند که در ظلم و جور و وحشیگری زبانزد زمان خویش بودند . این امت وحشی قد هایی بلند تا حدود 4 متر و اندامی بزرگ و قوی داشتند که با ایجاد سدی بر سر دره ای که پایتخت حکومتشان را از دنیای بیرون جدا میکرد از دسترسی به خارج بازماندند اما طبق نظر کارشناسان و عتیق شناسان هنوز بر روی کره خاکی زندگی میکنند و از نشانه های آخر الزمان بازگشتن این قوم وحشیست.

پرچم در دوره شاه طهماسب

دوره شاه صفی دوم

.

.

.

از «هفت گنج» یا عجایب بارگاه خسروپرویز بارها در منابع مختلف نامى به میان آمده است.
«ساسانیان» اثر «كریستین سن» یكى از منابعى است كه به این عجایب اشاره كرده است و از گنج گاو، دستمال نسوز، تاج یاقوت‌نشان، تخت طاقدیس، طلاى مشت افشار، گنج بادآورد و شطرنجى از یاقوت و زمرد به عنوان عجایب هفت‌گانه بارگاه پادشاه ساسانى نام برده است. فردوسى نیز در قصیده ای، از «هفت گنج» خسروپرویز نام مى‌برد. هندیان بودایى هم به تقلید از «هفت گنج» خسروپرویز، پادشاه ساسانى، «هفت گوهر» را ترتیب داده بودند.

نخستین اشاره در تاریخ اساطیرایران به وجود پرچم، به قیام كاوه آهنگر علیه ظلم و ستم آژیدهاك (ضحاك) برمیگردد. در آن هنگام، كاوه برای آن كه مردم را علیه ضحاك بشوراند، پیشبند چرمی خود را برسر چوبی كرد و آن را بالا گرفت؛ تا مردم گرد او جمع شوند. سپس كاخ فرمانروایخونخوار را در هم كوبید و فریدون را بر تخت شاهی نشانید.
فریدون نیز پس ازآنكه فرمان داد تا پاره چرم پیشبند كاوه را با دیباهای زرد و سرخ و بنفش آراستند ودر و گوهر به آن افزودند، آن را درفش شاهی خواند و بدین سان "درفش كاویان " پدیدآمد. نخستین رنگهای پرچم ایران زرد و سرخ و بنفش بود، بدون آنكه نشانهای ویژه برروی آن وجود داشته باشد. درفش كاویان صرفا افسانه نبوده و به استناد تاریخ تا پیشاز حمله اعراب به ایران، بهویژه در زمان ساسانیان و هخامنشیان، پرچم ملی و نظامیایران را درفش كاویان میگفتند؛ هرچند این درفش كاویانی اساطیری نبوده است.
به روایت بیشتر كتابهای تاریخی، درفش كاویان زمان ساسانیان از پوست شیر یاپلنگ ساخته شده بود، بدون آنكه نقش جانوری بر روی آن باشد. هر پادشاهی كه به قدرتمی رسید، تعدادی جواهر بر آن می افزود. به هنگام حمله اعراب به ایران، در جنگی كهدر اطراف شهر نهاوند درگرفت، درفش كاویان به دست آنان افتاد و چون آن را همراه بافرش مشهور "بهارستان" نزد عمربن خطاب، خلیفه مسلمانان، بردند، وی از بسیاری گوهرها،درها و جواهراتی كه به درفش آویخته شده بود، دچار شگفتی شد و به نوشته فضل اللهحسینی قزوینی در كتاب المعجم: "... سپس بفرمود تا آن گوهرها را برداشتند و آن پوسترا سوزانیدند ".
با فتح ایران به دست اعراب، ایرانیان تا 200 سال هیچ درفشیا پرچمی نداشتند و تنها دو نفر از قهرمانان ملی ایران زمین، یعنی ابومسلم خراسانیو بابك خرمدین، دارای پرچم بودند. ابومسلم پرچمی یكسره سیاهرنگ داشت و بابك سرخ رنگ، به همین روی بود كه طرفداران این دو را سیاهجامگان و سرخجامگانمیخواندند. از آنجایی كه علمای اسلام تصویرپردازی و نگارگری را حرام میدانستند تاسالهای مدید هیچ نقش و نگاری از جانداران بر روی درفشها تصویر نمیشد.

اگر تا كنون به ساختار آدرسهای پست الكترونیكی توجه كرده باشید ، حتماً می‌دانید كه درهمه آنها علامتی به شكل یك a به همراه دایره ای دورآن وجود دارد. این علامت به طورمعمول ات ساین (At sign)نامیده می شود. اما واقعیت تعجب آور این است كه هیچ اسم و رسمی بین المللی برای آن وجود ندارد و در زبانهای مختلف اسمهای بسیار عجیب و غریبی به این علامت داده اند. بعضی از آنهاعبارتند از:

هلندی: دومیمون
دانماركی: خرطوم فیل
فنلاندی: دم گربه
آلمانی: میمون معلق
یونانی: اردك كوچك
مجاری: كرم
كره ای : حلزون
نروژی : دم خوك
روسی: سگ كوچك
مسلماً شما هم با خواندن این اسم ها كلی خندیده اید . اما ایناسامی به خاطر شباهت فیزیكی شان با شكل @ انتخاب شده اند ، با كمی دقت متوجه خواهید شد كه خیلی هم اسم های بی ربطی نیستند.
تا پیش ازابداع پست الكترونیكی علامت @ را تاجرین برای مشخص كردن قیمت واحد كالاها به كارمی‌بردند. اما این علامت با پیدایش پست الكترونیكی معروفیت جهانی پیدا كرد. به دلیل استفاده مهم آن، حتی كشورهایی كه تا قبل ازآن این علامت را ندیده بودند ، هم مجبور شدند آن را به صفحه كلید رایانه هایشان اضافه كنند.
اگرچه منشأ واقعی پیدایش این علامت ناشناخته است، اما حدس هایی در این مورد وجود دارد مبنی بر این كه راهبان قرون وسطی آن را ابداع كردهاند. چون درآن زمان كار طاقت فرسا و خسته كننده حروفچینی كتابهای چاپی توسط این راهبان انجام می‌شد و آنها همیشه به دنبال راههایی برای كوتاه كردن نوشته ها بودند. ممكن است به نظر برسد كه at خود به خود كوتاه است.اما در زبان لاتین و انگلیسی به وفور دیده می شود . بنابراین راهبان تصمیم گرفتند t را به صورت دایره ای دورa بچرخانند و در نهایت علامت @ را به جای لغت at درست كردند.

تاجرهایی كه این علامت را در كتابها دیده بودند نیز تصمیم گرفتند آنرا در كارهای خود استفاده كنند. همانطور كه خواندید با پیدایش پست الكترونیك همه چیز دگرگون شد و استفاده از @ در جهان متداول گردید.